Həyatın Həqiqi Dərsləri: Gördüklərim, Yaşadıqlarım və Anladıqlarım

 Həyatın Həqiqi Dərsləri: Gördüklərim, Yaşadıqlarım və Anladıqlarım

Həyat insana hər an yeni bir şey öyrədir. Hər "bitdi" dediyin yerdə bir başlanğıc, hər "bildim" dediyin anda yeni bir naməlumluq çıxır qarşına. Gördüm ki, həyatın həqiqi üzü yalnız yaşadıqca və sınaqdan keçdikcə üzə çıxır. Hər sınmada, hər döngədə insan yenidən doğulur.

Sevdiyinə düşmən olmaq mümkündürmü? Düşmən sevilərmi? Olmaz dediyim nə varsa oldu. Dost dediklərimin düşmən, düşmən dediklərimin dost olduğunu gördüm. Şərdə xeyiri, xeyirdə şəri tapdım. Həyatın ziddiyyətlər arasında tarazlıqda dayanmağı öyrətdiyini anladım. İnsanları sözləri ilə deyil, davranışları ilə anlamağı gördüm.

Malikənələrdə xoşbəxtliyi axtaranları, nəm qoxuyan bir dam altında rahatlığı tapanları gördüm. Lüks içində bədbəxt olanları, yoxluq içində gülümsəyənləri gördüm. Rahatlığın məkanlarda və ya əşyalarda deyil, insanın içindəki dinclikdə olduğunu başa düşdüm. Həyat insana daim bunu öyrədir: Rahatlıq kənarda deyil, ürəkdə gizlidir.

Əxlaq yoxdursa, heç bir şey yoxdur. Pulun hər şeyi ala bildiyini, amma ölümü ala bilmədiyini gördüm. Omurganın insanı dik saxladığını, başı dik, alnı açıq yürüyənlərin izzətini gördüm. Kəbədə təvaf edən şərəfsizi də, İstiqlaliyyət küçəsində "ateistəm" deyərək ləyaqətlə yaşayanı da gördüm. Mərifət üçün hər şeyi satanları gördüm, amma dəyərlərindən imtina etməyən, ləyaqətlə yaşayan insanlara da şahid oldum.

Şərəf və haysiyyətin tərbiyə ilə və ya nəsihətlə qazanılmadığını gördüm. Amma qəlbi çevirənin Allah olduğunu və bir anda hər şeyin silinib o qəlbin nurla dolduğunu gördüm. İnsan dəyişir, amma bu dəyişiklik ilahi bir toxunuşla olur. Həyatın ən böyük dərslərindən biri budur: Dəyişiklik insanın öz cəhdi ilə deyil, Rəbbinə yönəldikdə həyata keçir.

Quran’dakı bu ayənin doğruluğunu hər gün bir az daha dərk etdim: "İnsana bir vadi dolusu qızıl versən, bir dənə də istəyəcək." İnsan gözü doymur. Lakin qəlbini rahatlıq və qənaət ilə doldurmağı bacaranlar həqiqətən zənginləşir. Həqiqi xoşbəxtliyi tapanlar, istəklərin ardınca deyil, özləri ilə barış içində olanlardır.

Və nəhayət bunu anladım: Həyatda "yaxşı insan" və ya "pis insan" kimi bir anlayış yoxdur. Hər kəs eyni Yaradıcının əsəri, eyni genlərin daşıyıcısıdır. Fərq, insanın hansı tərəfini bəsləməsidir. Yaxşılığımı, pisliyi? Qərar bizimdir. Həyat, bu seçimlərimizin əksidir. Hər seçim, kim olduğumuzu müəyyənləşdirir.

Yaşadım, gördüm və öyrəndim: İnsan hər an bir qərar verir. O qərar, onun taleyi olur. Və o tale, insanın özünü yenidən yaratma səyahətidir. Anladım ki, insanı acgözlük öldürmür, öyrəşdiyi toxluq öldürür. Toxluq yalnız bədənin deyil, ruhun da uyuşmasıdır. Həqiqi mənada yaşayanlar, hər zaman həyata ac qalanlardır. Gördüm. Yaşadım. Və anladım.